Bas verbleef een maand in een burn-out kliniek: deze lessen nam hij mee naar huis

Bas verbleef een maand in een burn-out kliniek: deze lessen nam hij mee naar huis

Bas: ‘Ik word wakker, moe. Alsof er vannacht een vrachtwagen over me heen is gereden. Mijn vrouw en kinderen zijn al in rep en roer. Ik kom, zoals elke dag, weer als laatste uit bed. Pijn in mijn lichaam, hoofdpijn, geen zin in de dag omdat ik moe ben. Ik ontbijt niet, ben knorrig, zeg iedereen haastig gedag en stap snel de auto in, want ik loop alweer achter de feiten aan. Bij het tankstation stop ik voor mijn ontbijtje: een halve liter Red Bull. Ik ben de hele dag druk, maar zit in de overlevingsmodus. Vaak ben ik hard en kortaf, en ik heb geen geduld. Ik lach wel, maar achter mijn masker zit de onrust.

Zenuwpijn

Dit gaat al jaren zo. Wat zal het zijn? Vijf jaar? Tien? Ik weet het niet meer, hoe het is om een goede nacht te slapen en uitgerust wakker te worden. Ik slik overigens al zo’n twintig jaar medicatie om te kunnen slapen, want al die tijd heb ik al last van Restless Legs Syndrome. Zenuwpijn in mijn benen zodra ik ga liggen. Een klacht die met de jaren erger is geworden en waar ik steeds meer pillen voor ben gaan slikken. Pillen die normaal gesproken worden voorgeschreven aan mensen met Parkinson. De pillen zijn ook een overleving. Zonder mijn ‘slaappillen’ raak ik in paniek, weet ik dat ik een nacht met pijn wakker lig. Maar de pillen verdoven alleen maar en zorgen ervoor dat ik niet echt uitrust. Ik zit in een neerwaartse spiraal. De huisarts heeft geen oplossing en schrijft weer andere pillen voor. Ik heb er geen vertrouwen meer in.

Weer terug in balans komen?

Download nu de gratis Mini Guide & ontvang Karlijn's persoonlijke tips
Download gratis mini-guide

Een wandelende tijdbom

Tijdens een weekendje weg met mijn vrouw en een bevriend stel besluiten we te gaan wandelen. Ik sputter tegen, want ik wil het liefst in bed blijven liggen dit hele weekend. Na aandringen van mijn vrouw besluit ik toch mee te gaan. Ik voel spanning en irritatie. Bij mezelf en tussen mijn vrouw en mij. Ik voel me waardeloos en vraag me af waar we heen lopen. Dan maak ik een lullige opmerking naar mijn vrouw en krijgen we woorden. Lekker weekendje weg. Even later stort ik in elkaar. Als een pudding. Mijn lichaam wil niet meer. Ik heb geen controle meer en lig roerloos op de grond. Er komen tranen en alles wordt zwart.

Diagnose burn-out

Als ik een paar dagen erna bij de huisarts zit, is de diagnose: burn-out. Ik moet rustig aan doen, zegt ze. Ik reageer onverschillig. De huisarts raadt mij aan om met een psycholoog te gaan praten. Als ik een week later bij de psycholoog zit, krijg ik dezelfde diagnose: burn-out. En ik krijg een schema mee. Ik mag niet meer werken, moet gezond eten, veel wandelen en rust nemen. Als ik weer thuis ben en naar het schema kijk, voel ik me al moe bij de gedachte om ook maar iets te gaan doen. Alles is teveel en ik heb geen vertrouwen in deze ‘oplossing’. Minimaal een uur per dag wandelen. Ik trek mijn jas aan een loop tien minuten naar de Albert Heijn, koop twee bakken Ben & Jerry’s en loop weer tien minuten naar huis. Wandeling afgevinkt.

Wandelende tijdbom

Na drie maanden zit ik nog steeds thuis, eet slecht, beweeg zo min mogelijk en voel mij nog altijd moe. Mijn boosheid en irritatie zijn ook toegenomen. Teveel prikkels. Alles is wederom teveel. De spanning is thuis om te snijden. Ik ben een wandelende tijdbom. De mensen die ervan weten, komen met goedbedoelde tips die ik graag in de wind sla. Laat me met rust. Bel me niet, app me niet. Het lijkt alsof weinig mensen snappen hoe het is om een burn-out te hebben. Dagelijks zoek ik op internet naar verhalen van lotgenoten, maar ik vind er geen steun en geen rust. En vooral geen oplossing. Ik wil weg, maar waar moet ik heen? Op vakantie? En dan? Ik heb werkelijk geen idee.

De laatste redding

Op een middag scroll ik door mijn Facebook-wall en zie een bericht over een kliniek in Spanje opgezet door de Belgische arts dr. Peter Aelbrecht. Ik klik op de link en begin te lezen: ​‘U zit in een burn-out. Na meer dan twintig jaar ervaring met het behandelen van burn-out patiënten in een ambulante setting kwam dokter Peter Aelbrecht tot de conclusie dat er via ambulante behandeling soms niet voldoende kan worden tegemoetgekomen aan de ware noden van een burn-out patiënt. Residentiële therapie in een speciaal voor deze doelgroep opgericht centrum is de beste garantie op blijvend herstel. En op een beduidend kortere herstelperiode. Met dat doel voor ogen werd het Marnes-resort opgericht. Het Marnes-behandelplan start met een uitgebreide intake en laboratorium-diagnose, die vooraf in België plaatsvinden.’

Hoofdpijn

Ik besluit te mailen en een dag later word ik gebeld door deze dr. Peter Aelbrecht. Hij vraagt of ik langs wil komen in België voor een intake. Na overleg met mijn vrouw besluiten we om twee dagen later naar zijn praktijk af te reizen voor een eerste ontmoeting. Tijdens de autorit van bijna drie uur zeggen we niet veel tegen elkaar. Als we aankomen, nemen we plaats in de wachtkamer. Er liggen wat boeken die Dr. Aelbrecht heeft geschreven. Ik lees dat één van zijn boeken, Homo Energeticus, een bestseller is in België, meer dan 100.000 exemplaren verkocht. Ik probeer een stukje te lezen, maar krijg meteen hoofdpijn en sla het boek dicht. Na tien minuten komt hij ons halen en nemen we plaats. Een warme, charismatische en betrokken man. Ik ben meteen rustig en op mijn gemak.

Het vertrek naar Spanje

Dr. Aelbrecht stelt vragen en vinkt van alles aan op een formulier. Hij neemt wat bloed af en ik krijg iets mee zodat mijn urine onderzocht kan worden door het lab. Dr. Aelbrecht legt heel helder en begrijpelijk uit dat hij met zijn team in zijn kliniek Marnes in Spanje werkt met behandelingen op maat na de laboratoriumdiagnose specifiek voor burn-out. “Je hebt een zware burn-out Bas, en ik adviseer je met klem om zes weken naar mijn kliniek Marnes in Spanje te komen. Je kunt aankomende zondag beginnen met het traject.” Het valt stil. Het is bijna kerst, de verjaardag van mijn jongste zoon en daarna Oud & Nieuw. Aankomende zondag al vertrekken naar Spanje? Mijn vrouw en ik schrikken er beiden van, maar beseffen ook dat het noodzakelijk is. Dit kan zo niet langer en hier ligt mogelijk een oplossing. Dokter Aelbrecht vraagt of we er over na moeten denken, maar als we elkaar aankijken, weten we dat ik moet gaan.

In stilte naar Schiphol

De dagen erna zijn gek. Ik ga zes weken naar een burn-out kliniek in Spanje en heb geen idee wat ik zal aantreffen. Mijn gezin mis ik nu al en ben nog niet eens weg. Ik heb een lijst gemaild gekregen met wat ik mee moet nemen en pak mijn koffer in. Op de dag van vertrek is iedereen emotioneel. Mijn vader haalt me op en brengt me in stilte naar Schiphol. Op de luchthaven aangekomen staat mijn dochter (19) me op te wachten om ook nog even afscheid te nemen. We zeggen niks, houden elkaar vast en huilen. Als ik naar de douane loop, kijk ik nog een keer om en zwaai, terwijl ik de tranen van mijn wangen veeg. Het is begonnen.

Welkom in Marnes

Als ik aankom in Spanje staat iemand mij op te wachten met een bordje in zijn handen waarop mijn naam staat. Het is al donker buiten dus ik zie tijdens de rit niet veel van de omgeving. Ik merk dat we steeds hoger gaan, de bergen in. We rijden door de poort van de kliniek, ik ben in Marnes. Dr. Peter Aelbrecht en zijn vrouw Ann staan me al op te wachten. Het is een hartelijke en warme ontvangst, er is zelf nog een warme maaltijd voor me! Ze leggen wat praktische zaken uit en brengen me naar mijn kamer. De plek waar ik de komende zes weken zal slapen. Het is prachtig allemaal, heel verzorgd, alsof ik in een 5-sterren resort zit. Maar dit is geen vakantie. Op mijn bureau ligt een op maat gemaakt programma voor de volgende dag klaar. Om 8.00 uur yoga, om 9.00 uur ontbijt, om 10.00 uur een wandeling en daarna beginnen de sessies. Therapie, een infuus, personal training, Shiatsu-behandelingen, massages en we sluiten de dag weer af met yoga. Ik pak mijn koffer uit en probeer wat te slapen.

Weer terug in balans komen?

Download nu de gratis Mini Guide & ontvang Karlijn's persoonlijke tips
Download gratis mini-guide

Geen bereik

De volgende dag loop ik in mijn vrijetijdskleding naar de ‘yoga hut’. Als ik buiten kom, zie ik waar we zijn. Marnes ligt midden tussen imposante bergen. Natuur zover je kunt kijken. Verder is er helemaal niks. Dr. Aelbrecht vertelde mij al tijdens de intake dat er hier geen bereik is met de mobiele telefoon. En de wifi-code krijg ik ook niet. Ik ben echt helemaal offline. Zo min mogelijk prikkelingen om zo snel mogelijk te kunnen herstellen. Dat is wennen voor mij. Normaal gesproken ‘leef’ ik op social media.

De eerste week is zwaar en intens. Ik mis mijn vrouw en kinderen. Ik sleep mezelf door de dag heen. Gelukkig heb ik mijn slaapmedicatie mee mogen nemen en kan ik in de avond ‘knock-out’. Alleen krijg ik van Dr. Aelbrecht te horen dat ik in week twee medicatie ga afbouwen. Nu al zin in. Not. Ook moet ik erg wennen aan het eten. We krijgen een zogenaamd ‘anti-toxisch dieet’. Geen suiker, geen zuivel en geen gluten. Als suikerverslaafde is dit wel even wennen, maar het eten is behoorlijk goed. We beginnen de dag met vers biologisch fruit, havermout, verschillende gekookte groenten, salade, vlees en eieren om de dag. Bij de lunch krijgen we een voor- en hoofdgerecht en bij het diner ook. Op zaterdag is er een dessert. Zaterdag is nu al mijn favoriete dag.

Helemaal offline

Week twee begint ‘de hel’ echt: stoppen met de medicatie. Zeven nachten slaap ik niet. Lig ik wakker en kijk ik naar het plafond. Frustrerend. Maar na de zevende nacht slaap ik vier uur. Daarna vijf uur en een paar dagen later zes uur. Zonder medicatie en klachten! Ik ben hier overigens niet alleen. Er zijn nog meer gasten. Andere mensen met een burn-out, maar ook mensen die een zware operatie hebben gehad of een andere energie-gerelateerde klacht hebben. Deze mensen komen overal vandaan: België, Nederland, Frankrijk, Spanje en Amerika. Het is geen groepstherapie, iedereen is op zichzelf, maar we doen samen yoga, wandelen elke dag samen in stilte door de prachtige bergen en eten elke dag samen. En na verloop van tijd voelt dat goed. Natuurlijk heb je meer met de één dan de ander. Ik klik goed met een Belgische man die ook zes weken in Marnes is vanwege een burn-out.

Helemaal offline begint steeds meer te wennen. Heel fijn dat mijn wereld even zo klein is geworden. Ik begin me langzaam aan steeds beter te voelen. In Nederland ging ik gemiddeld één keer per twee maanden naar een psycholoog en één keer in het halfjaar nam ik eens een massage. Hier is het een stuk intensiever. En dat is een understatement. Je zit hier in een ‘snelkookpan’. Een fijne snelkookpan welteverstaan. Doordat er geen prikkels uit de buitenwereld zijn, kun je je hier volledig focussen op je eigen proces en herstel.

De plek hier is magisch. Lastig uit te leggen, maar je voelt hier een sterke energie. Het is intens. Overal in de bergen steken bijvoorbeeld stukjes edelsteen uit de grond. De lucht is heel zuiver. Het wandelen begin ik steeds leuker te vinden. Als ik af en toe wat vrije tijd heb, maak ik een extra wandeling. Soms alleen, soms samen met iemand. Al gauw begin ik de bergen te kennen en weet ik mijn weg te vinden. Ik stel doelen. Ik wil de top van een bepaalde berg bereiken en vraag Joey, de personal trainer, of we er samen heen kunnen lopen. We komen een heel stuk, maar halen de top niet. Ik moet oefenen in geduld. Lastig voor mij. Ik kom mezelf keihard tegen. Maar dat is goed. De tijd lijkt stil te staan in Marnes. De feestdagen zijn zoals elke dag. Hier staat geen kerstboom, hier is geen vuurwerk. Hier is alleen maar rust en stilte.

Leren vervelen

Elke zondag bel ik naar huis. Een moment om naar uit te kijken. In mijn beginperiode bij Marnes kon ik weinig met de informatie van thuis. Ik zat in mijn bubbel en had het idee dat ik echt op een andere planeet zat, in een andere tijdzone. Vanaf week twee ging het steeds beter: ik zat op de helft en dat maakte dat ik naar het einde toe kon leven. Maar ik was er nog niet. Door anders, gezonder, te eten, veel te wandelen, yoga te doen, te mediteren en echt aan mezelf te werken merkte ik dat ik me steeds beter ging voelen. Een totale bewustwording voor lichaam en geest. En mijn kleding ging ook steeds ruimer zitten, ik was aan het afvallen! Dat was mooi meegenomen. Tijdens de sessies psychotherapie kon ik ook dingen uit het verleden loslaten en daardoor meer rust ervaren. Dit was echt opruimen. En ook het ontspannen, of zoals Dr. Aelbrecht zegt, ‘vervelen’, lukt heel goed. Waar ik voorheen steeds iets moest van mezelf, zit ik nu heerlijk een uur in de spa. Lekker chillen in de jacuzzi, de sauna of baantjes trekken in het zwembad. Niks moet, alles mag.

Dr. Aelbrecht, die ik ondertussen gewoon Peter mag noemen, vertelde ons tijdens de maaltijden veel over voeding. De glycemische index van voeding (dat ​iets zegt over de snelheid waarmee koolhydraten in de darmen worden verteerd en als glucose in het bloed worden opgenomen)​, onze darmen, de bijnieren en zoveel meer. We aten niet alleen gezonder, we leerden ook wat we aten en waarom. Een mooie combinatie van bewustwording voor lichaam en geest. Peter was ook erg openhartig over zijn eigen burn-out, die hij in 1999 kreeg en die uiteindelijk, na zijn herstel, de inspiratiebron was geweest om Marnes op te zetten. Dit gaf me vertrouwen op de momenten dat ik het moeilijk had. Het bewijs van herstel liep hier in levende lijve rond. Met energie voor tien.

Over 7 dagen naar huis

Mijn laatste dagen braken aan. Ik had veel zin om mijn vrouw en kinderen weer te zien en werd een beetje huiverig voor de ‘grote, boze wereld’. Ik zat hier bijna vier weken, maar het voelde alsof ik hier al maanden zat. In het begin leek de tijd stil te staan, maar nu ging het opeens heel snel. Ik was bijna tien kilo afgevallen, ik sliep goed, was gestopt met medicatie na twintig jaar en voelde me rustig in mijn hoofd en hart. Dit was waarvoor ik gekomen was. Dit was het doel geweest toen mijn vrouw en ik bijna zeven weken geleden naar België reden voor een eerste gesprek.

Alles in maat XL kan de deur uit

Inmiddels ben ik een paar weken terug. Het weerzien met mijn vrouw en kinderen was heerlijk en het lukt me heel goed om bij mezelf te blijven. Ik slaap beter dan ooit en blijf gezond eten (geen suiker, geen gluten en geen zuivel). De Spaanse bergen mis ik nog het meest, maar ondanks dat blijf ik elke dag wandelen. Van een uur tot soms drie uur op een dag. Lekker de stilte en de vertraging in. Op de laatste dag werd er een Marnes Aftercare-app geïnstalleerd op mijn telefoon. Op deze manier blijven we in contact met elkaar en krijg ik om de paar dagen een paar vragen: hoe voel ik me? Hoe slaap ik? Kortom, Marnes en het team zijn toch nog een beetje bij me. De relatie tussen mijn vrouw en mij is beter dan ooit. Samen opstaan, (anti-toxisch) ontbijten met het gezin, samen yoga doen, meditatie en wandelen. Echt in verbinding met elkaar en vol positiviteit. Ik voel me goed. Er is weer rust in huis. En ik ben niet meer moe.

Hoe voel ik me? In balans en bewuster dan ooit. Ik luister nu beter naar mijn lichaam en gevoel. Een burn-out wil ik nooit meer en om dat te voorkomen zal ik dus ook meer discipline moeten hebben. Nu heb ik gemerkt en gezien wat het met mijn lichaam en geest doet om zes weken helemaal offline te zijn, om echt gezond te eten en goed voor mijn lijf te zorgen. Het is geen ‘moetje’, want het voelt goed. Ik kan met een glimlach in de spiegel kijken en trots op mezelf zijn. Het enige nadeel is dat ik een compleet nieuwe garderobe nodig heb. Alles in maat XL kan de deur uit!

Meer dan een kundig arts

Marnes zal voor mij altijd bijzonder blijven. De combinatie van deze plek met de warmte en filosofie van waaruit het team werkt en de holistische en multidisciplinaire aanpak op maat, maken dat het hier zo speciaal is. En Peter is niet alleen een zeer kundige arts, maar vooral ook een zeer betrokken mens met een groot en warm hart. Een man die zijn eigen ervaringen deelt en er zijn levensmissie van gemaakt heeft om mensen te helpen.’

Marnes is erkende GGZ instelling

Marnes GGZ is een erkende instelling binnen de specialistische geestelijke gezondheidszorg, gespecialiseerd in de behandeling van mensen met een ernstig verminderde levenskwaliteit als gevolg van depressie, ernstige angststoornissen, posttraumatische stress en somatoforme stoornissen (zoals burn-out en het chronische vermoeidheidssyndroom).

De man achter Marnes: Dr. Peter Aelbrecht

Dr. Peter Aelbrecht is de oprichter van Marnes. Als arts gespecialiseerd in de behandeling van burn-outs, chronische vermoeidheid, chronische depressie en PTSS, merkte hij dat ambulante hulpverlening vaak ontoereikend is. Een intensief intern behandelprogramma is nodig om echte transformatie en genezing te bereiken. Peter: ‘Ik besloot om een therapeutisch centrum op te richten, waar vanuit een holistische visie met een multidisciplinair team mensen in hun geheel (lichaam, geest, ziel) geholpen kunnen worden. Mijn missie? Samen met de patiënt op zoek te gaan naar diepe transformatie en hiervoor alles te gebruiken wat voorhanden is binnen de setting van Marnes. De bijzondere energetisch plek, de voeding en suppletie op maat, de individuele therapieën, de groepsdynamische processen, personal training, meditatie, relaxatie. Met andere woorden: echte gepersonaliseerde zorg, gebaseerd op respect en gelijkheid tussen hulpverlener en patiënt. Ik ben ontzettend blij dat Marnes is erkend als een SGGZ-instelling en de zorg vergoed kan worden. Marnes wordt zo veel toegankelijker voor iedereen en krijgt bovendien de officiële erkenning die het verdient. Kijk voor meer info op marnesggz.nl.

Marnes is een corona-proof verblijf

Je vraagt je misschien af hoe veilig een verblijf in Marnes is in deze tijd. De kliniek vormt echt een eigen bubbel midden in de Spaanse natuur. Marnes ligt volledig afgelegen, zonder contact met de buitenwereld. Al het personeel woont ter plaatse, dus er is nagenoeg geen besmettingsgevaar. Marnes ligt in de autonome regio Valencia.

Over Bas van Teylingen

Bas is regisseur van bioscoopfilms, series, televisieprogramma’s en online formats. In 2019 schreef hij het boek: ‘Help! Mijn kind zit op YouTube’. Een verhelderende overlevingsgids voor ouders die bang zijn dat hun kind geobsedeerd is door YouTube en social media en die geen idee hebben wat deze wondere wereld inhoudt. Voor ouders die de verbinding met hun kind een beetje zijn kwijtgeraakt, of bang zijn om die kwijt te raken. Verder werkt Bas als trainer-coach met als specialiteit Systemisch Werken, Geweldloze Communicatie en Creatieve Therapie.

Benieuwd naar Bas’ 10 praktische tips om thuis op een holistische manier aan je burn-out te werken? Check dit artikel van zijn hand. Volg zijn avonturen verder via @basvanteylingen.