De moederwond gaat over de impact van een gebrek aan gezonde hechting met de moeder (of moederfiguren) en de gevolgen daarvan op je leven en je relaties zoals hechte vriendschappen maar ook liefdesrelaties. Hoe diep jij je kunt verbinden met andere mensen hangt af van hoe diep jij je verbonden voelt met je moeder. Hannah Cuppen, bestseller auteur van het boek Liefdesbang, praat je hieronder bij.
Hoe verwerk je een moederwond? 3 helende stappen
Hannah: “Hoe je kunt herkennen of jij last hebt van een moederwond kun je hier lezen. En de verschillende type verwonde moeders lees je hier. In dit artikel gaan we in op misschien wel de meest belangrijke vraag: Hoe heel je van een moederwond?
De stap naar heling begint met het besef dat je emotioneel voor haar gezorgd hebt (of nog doet) en dat je jezelf van die verantwoordelijkheid mag ontslaan. Helen gaat over het doorknippen van de ‘emotionele navelstreng’. Je koppelt je emotioneel los van je moeder en stopt om haar te pleasen of redden. Je neemt je moeder aan precies zoals ze, met alles wat je wel gekregen hebt én met de pijn van wat je niet gekregen hebt. Je laat de hoop los dat je het alsnog van haar gaat krijgen. In het aannemen van je moeder neem je ook jezelf aan met de realiteit en alle pijnlijke gevoelens die daarbij horen. Je leert jezelf te dragen.
Volwassen perspectief
Om te helen mag je de focus terugbrengen naar jezelf. Je mag stoppen voor haar te voelen en nu jezelf gaan voelen. Je mag leren inzien dat het niets met jou als kind te maken had, maar dat je moeder in gebreke is gebleven, vaak omdat zij het ook niet gekregen heeft. Dus niet vanuit schuld of oordeel maar omdat zij ook verwond is geraakt. Hiermee vervang je je kinderlijk perspectief door een volwassen perspectief. Om te helen van de moederwond kunnen we drie belangrijke stappen onderscheiden.
Stap 1. Verwerken van je onverwerkte emoties en pijn
Helen is verbinding maken met de geleefde ervaring achter de bescherming en de pijn toelaten die het je gedaan heeft.
Helen gaat over toegang krijgen tot de oorspronkelijke pijn; het ervaren van de oorspronkelijke onderdrukte gevoelens. Er kunnen veel gevoelens zijn om doorheen te gaan zoals shock, boosheid, eenzaamheid, angst, schaamte, verwarring, rauwe pijn en rouw. De pijn duurt niet eeuwig, mits je erbij kunt blijven. Wanneer je oprecht contact maakt met je emoties (door ze te voelen), van welke aard ook, dan veranderen ze. Contact leren maken met onverwerkte gevoelens begint met vertragen en verstillen.
Uit de voorwaartse beweging van het doen stappen, om meer te kunnen zijn, daar krijg je contact met het veld van voelen en ervaren wat er in je leeft. Daar vindt de echte verwerking plaats. Als je overgave gaat beoefenen krijg je weer toegang tot het noodzakelijke voelen. Vertrouw erop dat je niet in die gevoelens blijft, je beweegt erdoorheen. Juist door ze te voelen, kunnen ze losgelaten worden.
Stap 2. Het aannemen van gezonde moederlijke energie
Niemand kan voor ons goedmaken wat we niet hebben gekregen van onze moeder, ook een partner niet. Als we dat toch van een partner (of iemand anders) verwachten maken we een moeder van deze partner en plaatsen we deze op een oneigenlijke plek. Zoeken naar een surrogaat helpt dus niet, we stappen dan in de valkuil van de illusie dat we het ergens anders alsnog kunnen krijgen, we projecteren onze valse hoop op de ander.
Wel kunnen we een tekort compenseren door het aannemen van gezonde moederlijke energie. Als we een goede moeder visualiseren kunnen we deze energie dichterbij brengen. We leren liefde, koestering, bescherming, aandacht en bemoediging te ontvangen van anderen zonder een moeder van hen te maken. Je voorkomt een nieuwe verstrikking door bewust te leren vragen wat je nodig hebt vanuit je volwassen deel. Dit deel kan de ander de vrije keuze laten of die het wel of niet aan je geeft. Als je het vraagt vanuit het kind in je dat dit alles tekortgekomen is, wordt het snel een claim en zal het alleen voor een kort moment helpen. Je herhaalt dan de verstrikking met je moeder bij een ander.
Stap 3. Ontwikkelen van de innerlijke moeder
Bij deze stap leer je de primaire gehechtheidsrelatie van je uiterlijke moeder te vervangen door je innerlijke moeder (je volwassen zelf), die het emotioneel verwaarloosde kind in jezelf ziet, koestert en het de aandacht geeft die het nodig heeft. Je creëert een innerlijk gevoel van veiligheid, zelfliefde en een gevoel van ‘goed-genoeg’. Je leert voorbij je angsten, tekortkomingen en verdedigingen je pantser te laten zakken en zacht te zijn voor jezelf. Je hart mag weer verzachten.
Als je vanuit je hart contact maakt met je innerlijke kind, zullen er kleine veranderingen plaatsvinden. Het kind zal je liefde gaan beantwoorden, misschien eerst met hele kleine stapjes, maar vertrouw erop dat het je liefde beantwoordt.
Het innerlijk kind dat te vaak gekwetst of verlaten is reageert vaak met wantrouwen. Zoals een kind dat te vaak is gekwetst of verlaten door zijn moeder zijn/haar armen niet voor haar zal openen, zal een innerlijk kind dat ook niet doen. Blijf dan doorgaan met jouw liefdevolle aandacht te geven en aanwezig te blijven bij dit verwonde kind tot het jou gaat vertrouwen en zich veilig gaat voelen bij jou. Dit kind zal je liefde gaan herkennen en het vroeg of laat gaan beantwoorden met haar liefde. Dit herstelt je innerlijke verbinding.
Het helen van je moederwond kan een enorme positieve invloed hebben op je leven:
- Belangrijke relaties zullen beter stromen.
- Je projecteert je moeder niet meer op je partner waardoor je partner weer een eerlijke kans krijgt.
- Je kunt je dieper gaan verbinden met een liefdespartner.
- Je kunt de mensen die je liefhebt vrijlaten zodat ze bij je kunnen blijven.
- Je geeft jouw verwonding niet meer door aan anderen, waaronder je kinderen.
- Je doorbreekt iets in de generatie.
- Je kunt meer liefde ontvangen en meer flow en overvloed ervaren in je leven
