Een jaar geleden kreeg Bas van Teylingen een zware burn-out. Niets leek te helpen. Thuisblijven en uitrusten leken hem alleen maar verder het drijfzand in te duwen. Toen besloot hij 6 weken te vertrekken naar Marnes, een burn-out kliniek in Spanje. Het verhaal over zijn verblijf kun je hier lezen. Spoiler alert: daar in de Spaanse natuur werd het fundament voor een nieuwe Bas gelegd. Hij nam waardevolle lessen mee naar huis en was vastberaden bewuster te blijven leven. Maar hoe doe je dat, weer landen in je leven na het herstel van een burn-out? En hoe blijf je stevig overeind als juist dan een pandemie de wereld in z’n greep houdt? Dit is hoe Bas zijn plek in de maatschappij terugvond.
12 maanden na zijn burn-out: zo vond Bas zijn plek terug in de maatschappij
Bas: ‘Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar het is alweer een jaar geleden dat ik een burn-out kreeg. Een jaar geleden stortte ik in elkaar en zat ik ineens thuis. Helemaal op. Eind december vertrok ik voor 6 weken naar Spanje om daar in een kliniek te herstellen. Hoe was het voor mij om weer terug te keren in de maatschappij? Een maatschappij die steeds meer onder druk kwam te staan door het coronavirus?
Toen ik begin februari terugkwam in Nederland hadden we nog niet zoveel te doen met corona. Dat was een ver van ons bed show. Little did we know… Al snel zou het virus zich ook bij ons melden. En het gekke was dat ik het in eerste instantie geen probleem vond dat mijn leefwereld zo klein werd door de beperkingen die ons opgelegd werden. Ik had immers 6 weken lang in Spanje in een soort mini lockdown gezeten.
Niet meer ondernemen
Als eerste besloot ik van werk te veranderen. Ik stapte uit mijn eigen bedrijf. Geen grote druk meer op mijn schouders, niet meer ondernemen. Ik wilde weer creatief bezig zijn, echt contact maken, diepere lagen opzoeken en meer verbinding voelen met alles om mij heen. Het gaat niet om later, het gaat om nu. En dit was een uitdaging. Vooral omdat ook de arbeidsmarkt een behoorlijke dreun kreeg. Ik moet zeggen, dit gaf mij wel een beetje stress. Alleen weet ik ondertussen een stuk beter hoe ik daarmee om moet gaan. Maar ik blijf een mens natuurlijk.
Overigens was het aantal reacties dat ik kreeg op mijn eerder geschreven artikelen voor Holistik niet te tellen. Zoveel mensen die zichzelf in mijn verhaal herkenden. En ook heel fijn dat veel mensen contact met mij zochten en ik ze persoonlijk kon vertellen over mijn ervaringen. Dat werkt heel verbindend!
Mijn gezin op de eerste plaats
Ik ging voor het eerst in jaren weer solliciteren. De onzekerheid in. En ik was tijdens die gesprekken heel open over mijn burn-out. Ik wilde duidelijk aangeven wat ik had meegemaakt en dat ik dus grenzen heb. Iets waar ik in het verleden eigenlijk nooit over sprak. Er zat voorheen vooral schaamte op dat soort stukken. En wat gebeurde er? Ik kreeg juist begrip en zelfs herkenning. Ook de mensen waar ik mee sprak hadden zelf wel eens een dergelijke situatie meegemaakt of iemand in hun directe omgeving. Heel fijn. Al snel vond ik een leuke baan en ging ik aan de slag.
Grenzen aangeven
Ik merkte dat ik heel anders aan het werk ging. Natuurlijk dook ik vol in mijn nieuwe baan, maar voelde wel heel duidelijk dat mijn gezin op de eerste plek staat. Afgekaderde werktijden, niet werken in het weekend en meer genieten van het dagelijks leven. Het zijn de kleine dingen die het doen, heb ik ooit iemand horen zingen. En zo is het ook. Als ik mijn jongste zoon Louie (3,5 jaar) naar bed breng, geniet ik daar intens van. Dan lees ik drie boekjes voor, luisteren we nog naar Woezel en Pip en vallen we samen in slaap terwijl we naar regenmeditatie geluiden luisteren. Heerlijk. Ik verheug me hier elke dag weer op.
Balans
Juist in deze tijd, waar de wereld in brand staat, is balans voor mij een soort kompas dat ik op elk moment van de dag kan gebruiken. Ik ben mij bewust van wat ik doe en waar ik energie in steek. Ik ben mij bewust van wat ik eet en drink. Ik ben mij bewust van de hoeveelheid beweging die ik wel of niet per dag heb. Of hoeveel schermtijd ik heb op een dag. Na een paar uur werken achter de computer wil ik ook echt even de deur uit, minimaal een half uur wandelen. En dan niet tijdens de wandeling constant op mijn telefoon scrollen. En op energetisch niveau ben ik mij bewust van wat ik de wereld in stuur. Je zou het de Law of Attraction kunnen noemen. Dat wat je zaait, oogst je ook.
Weer terug in balans komen?
Download nu de gratis Mini Guide & ontvang Karlijn's persoonlijke tipsDownload gratis mini-guide
Yin en yang
Mijn vrouw Fleur is 3e jaars Iokai Shiatsu Therapeut in opleiding en legt het zo uit: Vanuit een dualistische gedachte is er niks mis met een hoge productiviteit. Mits er ook een tegenstelling is, namelijk rust, stilte, introspectie en soms ook even ‘niks doen’. Hierdoor ontstaat balans. Dat wat nodig is om zowel yin als yang te kunnen benutten. Maar wat betekent balans eigenlijk precies? Een situatie waarin zonder verstoring geen verandering plaats zal vinden. Maar verstoring, of verandering is er continu, en onlosmakelijk verbonden met het leven. Never a dull moment in life ;-).
Zingeving
Het was raar om terug te komen na een burn-out, en dat er daarna een pandemie uitbreekt. Toch heeft het mij niet in een negatieve vibe gebracht. Omdat ik zeer positief in het leven sta en geloof in mezelf. Dat klinkt wellicht raar om van jezelf te zeggen, maar het is wel zo. Ik weet wie ik ben en wat ik te geven/brengen heb. En ik kan ondertussen goed relativeren. Zoveel heb je niet nodig om echt gelukkig te zijn. Ik zeg het nog maar een keer: het zijn de kleine dingen die het doen.
The Matrix
Het leven na een burn-out is voor mij alsof ik uit The Matrix ben gestapt en niet meer onbewust kan kijken naar mijn leven ervoor. Alsof ik sneller valkuilen zie. Ik weet beter wat wel en niet goed is voor mij en durf daar ook naar te luisteren. Ik accepteer, zonder oordeel, mijn eigen grenzen. En ik wil ook voor geen goud meer terug naar het leven zoals het was. Ik ben veel bewuster bezig met leven. We hebben maar één lichaam en daar moeten we echt heel goed voor zorgen. Dat besef ik nu ten zeerste. En soms doet het mij pijn als ik mensen zie die maar doorgaan, die zichzelf schade toebrengen door niet goed voor zichzelf te zorgen. Mensen die afstevenen op een burn-out. Maar iedereen loopt zijn of haar eigen pad. Het is niet aan mij. Ik ben blij dat ik door het delen van mijn ervaringen iets heb kunnen doen voor anderen.’
Weer terug in balans komen?
Download nu de gratis Mini Guide & ontvang Karlijn's persoonlijke tipsDownload gratis mini-guide