Veel mensen die een intens helingsproces hebben doorgemaakt herkennen het: je voelt ineens een enorme behoefte om je terug te trekken. Je ervaart minder of geen aansluiting met je omgeving en ziet overal in de maatschappij de ongezonde patronen opduiken die jij juist eindelijk aan het doorbreken bent. Je ziet je oude leven in een nieuw licht. Aan alles voel je dat je in je cocon wilt verdwijnen om te integreren wat je de afgelopen tijd hebt geleerd en je te verbinden met je ‘ware’ zelf. Dit is een cruciale fase van veel persoonlijke groeiprocessen, aldus klinisch psycholoog Nicole LePera. Maar het kan wél een hele eenzame zijn. Deze inzichten helpen je er doorheen.
Cocoon-fase van heling: waarom het eenzaam maar noodzakelijk
De cocoon-fase van een groeiproces kan niet alleen eenzaam voelen, maar ook verwarrend. Stel, je kreeg een paar jaar geleden een burn-out. Je kon niet meer om het feit heen dat je jezelf op de laatste plek zet, altijd te veel verantwoordelijkheden op je neemt, en bakken met kostbare energie stopt in het tevreden stellen van anderen. In je herstelproces ben je op zoek gegaan naar de wortels van die patronen. Misschien ontdek je wel dat de people pleaser in jou geboren is in je kindertijd, omdat je je als kind thuis onzichtbaar moest maken.
Kijken door een nieuwe bril
Het is heel logisch dat ergens in zo’n intens leerproces veel verwarring en twijfel ontstaat. Nu je weet wat je weet over jezelf en jouw wonden, kijk je anders naar je levenskeuzes, relatie dynamieken en misschien zelfs naar de dromen die je had. Sommige dingen die je vroeger makkelijk af gingen, zoals small talk en dingen doen waar je eigenlijk helemaal geen zin in had, lukken gewoon niet meer. Je verlangt naar meer authenticiteit op elk vlak in je leven en kunt jezelf niet meer wijs maken dat alles goed is als, bijvoorbeeld, de ander jou maar aardig vindt. Alles in jou geeft aan dat het tijd is voor een reset en dat je je daarvoor tijdelijk los moet maken van mensen of dingen. Je hebt tijd nodig om te ontdekken wie jij bent als jouw people pleaser – of vul hier elk ander overlevingsmechanisme in – op de achterbank zit in plaats van aan het stuur.
Tips van The Holistic Psychologist
En daarvoor is het vaak nodig om te cocoonen. Om veel alleen te zijn en te leren luisteren naar je innerlijke stem, die je vertelt wat je echt nodig hebt. Maar hoe moeilijk is het om te vertrouwen op deze behoeften, en er daadwerkelijk naar te luisteren? Want – daar is het stemmetje weer – wat zullen anderen denken? Je hebt verplichtingen! Het leven is geen feest! Je kunt niet zomaar doen waar je zin in hebt… Nicole LePera deelt een aantal tips & reminders die je kunnen helpen je tóch voorzichtig over te geven aan de cocoon-fase:
- Veroordeel jezelf niet en heb vertrouwen in het proces. Diep van binnen weet je dat deze fase erbij hoort. Je weet wat je te doen staat.
- Niet iedereen zal je begrijpen en dat is oké. De les is hier juist om niet afhankelijk te zijn van het begrip of de goedkeuring van anderen.
- Helen kost veel energie. Je bent een hele nieuwe relatie met jezelf aan het opbouwen. Je lichaam heeft rust nodig!
- Experimenteer met dingen doen simpelweg omdat ze leuk zijn. Laat je innerlijk kind spelen, ga terug naar de hobby’s die je vroeger had. Laat alle verwachtingen los, kom uit je hoofd en volg je hart en onderbuik: ga dansen, zingen, tekenen, kleien, schrijven.
- Als je lang in een overlevingsstand hebt geleefd, ben je soms gewend geraakt aan (interne en/of externe) chaos en drama. Er was altijd wat om je zorgen over te maken, om boos over te zijn, misschien had je vaak conflicten met mensen. Geef jezelf tijd om te wennen aan de afwezigheid van drama en te leren dat rust veilig kan zijn.
