Holistik Academy #2: 5 lessen van Clarissa Pinkola Estés om de wilde vrouw in jou te vinden

Heart + Soul

Nathalie Meertens
04.06.2021

Women Who Run With the Wolves (Nederlands: De ontembare vrouw) is onmisbaar in de boekenkast van elke vrouw. Analytisch psycholoog Clarissa Pinkola Estés maakt aan de hand van allerlei sprookjes en mythen een reis kriskras door de psyche van de vrouw. Het archetype van de wilde vrouw staat hierin centraal: hoe maak je (opnieuw) contact met je inner wildness en zorg je dat deze nooit (meer) wordt getemd? Hieronder hebben we 5 van Estés’ mooiste levenslessen voor je op een rijtje gezet, over onder andere creativiteit, de dood, en thuiskomen.

De wilde vrouw in jou: 5 lessen van Clarissa Pinkola Estés om haar (terug) te vinden

1. Maak descansos

In Mexico zie je vaak langs de weg of in de natuur kruisjes staan. Zelfgemaakt, groot en klein, met echte of neppe bloemen. Een descanso markeert een dood, meestal een fysieke maar soms een spirituele. Het is een rustplaats, een plek om te rouwen maar ook om het leven te eren. Met haar cliënten maakt Estés vaak descansos. Ze pakt een enorm vel wit papier en tekent samen met de vrouw de tijdlijn van haar leven. Overal waar er een fysieke, mentale, emotionele of spirituele dood heeft plaatsgevonden, tekenen ze samen een kruisje. Deze markeren een levenspad dat dood liep, een geliefde die je hebt losgelaten, een creatief project dat werd afgekapt. Je kunt dit zelf thuis ook doen. Schrijf ‘vergeten’ bij de kruisjes die je wel voelt borrelen, maar die nog niet aan de oppervlakte van je bewustzijn gekomen zijn. Noteer ‘vergeven’ bij de momenten die je bewust hebt verwerkt en losgelaten. Onderzoek wat nog om je aandacht vraagt, wat nog pijn doet en onaf voelt. De kruisjes zijn love notes to your suffering, schrijft Estés. ‘They are transformative.’

2. Eer je vermoeidheid

Het klinkt misschien simpel, maar het is volgens Estés cruciaal dat je je voorbereidt op uitputting. Veel mensen worden erdoor overvallen en verzetten zich er dan tegen. Zo kan de vermoeidheid nooit haar magische kracht helemaal laten zien. Ze hoort erbij, ze is een onmisbaar deel van de natuurlijke cyclus van creatie. Als je haar toelaat is ze vruchtbaar, nuttig en inspirerend. Op de hoogtepunten van je energie mag je onthouden dat er straks een periode van rust moet volgen, en als deze er eenmaal is, geef je er zo veel mogelijk aan over. Je menstruatiecyclus is trouwens de beste maandelijkse leermeester als het om de natuurlijke eb en vloed van energie gaat.

3. Leer opnieuw te reageren

Voorspelbaarheid en gebrek aan keuze is een van de grootste killers van (vrouwelijke) creativiteit. Merk je dat je creatieve energie niet stroomt? Dan wil je misschien het liefst broeden op een nieuwe creatief project, maar soms kan een groot plan juist verlammend werken. Je creativiteit wakker schudden kun je doen door gedurende de meest gewone dagen heel alert te blijven op alles wat zich voordoet en hier dan bewust op te reageren. Niet op de automatische piloot doen wat je altijd doet, dus. Welke nieuwe mensen kom je tegen, wat lijkt mis te gaan maar brengt eigenlijk juist spontaniteit in je dag? Welke tekenen kom je tegen, welke beelden, geuren, kleuren en geluiden inspireren je? Flexibel kunnen meedeinen met al het nieuws dat zich elke dag voordoet laat je ‘rivier’, zoals Estés de vrouwelijke creatiekracht noemt, weer stromen.

4. ‘Thuis’ is een gevoel

Heb je weleens het verlangen gehad naar huis te gaan terwijl je thuis was? Niet zo gek als het misschien klinkt, zegt Estés. Ze schrijft: ‘Home is a sustained mood or sense that allows us to experience feelings not necessarily sustained in the mundane world: wonder, vision, peace, freedom from worry, freedom from demands, freedom from constant clacking. (…) For some, home is a forest, a desert, a sea. In truth, home is holographic. It is carried at full power in even a single tree, a solitary cactus in a plant shop window, a pool of still water. (…) When you focus with soul-eyes, you will see home in many, many places.‘

Thuiskomen tot prioriteit maken

Voor elke vrouw is het van levensbelang dat ze op tijd thuiskomt, waar dat ook mag zijn. Idealiter blijf je totdat je ogen weer stralen en je zintuigen weer op scherp staan. Pff, hoor ik je denken, zo’n feest is het leven niet. Vooruit plannen is hier key. Estés: ‘It is always amazing how easily women can “take time away” if there is illness, if a child needs them, if the car breaks down … going home has to be given the same value, even stated in crisis proportions if necessary.’ Als je je eigen behoefte aan home-time respecteert, zullen de mensen om je heen volgen.

5. Verzorg een (spirituele) tuin

Soms vraagt Estés haar cliënten om een tuin te onderhouden. Het liefst een echte, met modder en planten en onkruid. Zie de tuin als een metafoor voor je psyche. Wat er met je tuin kan gebeuren, kan ook jouw geest en ziel overkomen. Te veel water, storm, droogte, invasie, wonderen, doodgaan en weer tot leven komen, bloei, schoonheid. Estés vraagt de vrouwen een dagboek bij te houden waar ze bijhouden wat leven krijgt en wat doodgaat. Ze oefenen met het omarmen van de grote Life/Death/Life Cycle, een concept dat als een rode draad door Women Who Run With the Wolves loopt. ‘In the garden one can see the time coming for both fruition and for dying back. In the garden one is moving with rather than against the inhalations and the exhalations of greater wild Nature.’ Zo versmelt je niet alleen met het grotere natuurlijk geheel waar je een deel van uitmaakt, maar leer je je ook overgeven aan je eigen cycli van leven en dood. De wild woman weet heilige natuurwaarheden te herkennen en vindt altijd een manier om op deze golven mee te deinen.