Tamar Valkenier is fulltime nomade en dit is wat jij van haar kunt leren

Als íemand een verpersoonlijking is van ‘Praise the Planet’ dan is het Tamar Valkenier wel. Deze beroepsnomade trok vier maanden door Mongolië, reed op rendieren in Siberië en liep 600 kilometer door Jordanië met een ezeltje. Hoewel er geen gouden regels zijn voor een zinvol nomadisch leven, deelt Tamar graag een paar wijze lessen die ze leerde in het magische gebied vér buiten haar comfort zone. Hoe jij die lessen in het dagelijks leven kunt toepassen lees je hier.

Tamar Valkenier is fulltime nomade en dit is wat jij van haar kunt leren

Mijn naam is Tamar. En ik ben verslaafd aan avontuur. Ik groeide op als stadsmeisje in Haarlem en had succesvolle carrières. Eerst als sterrenkok en later als recherchepsycholoog bij de Nationale Politie. Ik werkte aan moord- en zedenzaken en aan dreigingsmanagement. In mijn vrije tijd reisde ik zo veel en ver als ik kon of ik was in Nederland aan het skydiven, motorrijden, klimmen, kitesurfen of saxofoon spelen. Ik was heel tevreden, maar ik begon stemmen te horen en die riepen steeds luider: ‘Tamar, kom je buiten spelen?’.

Non-stop avonturen

Op 28-jarige leeftijd ging ik met pensioen. Ik zegde alles op, bouwde een fiets en in maart 2015 vertrok ik. Voorgoed. Sindsdien beleef ik non-stop avonturen. Eerst fietste ik 12.000 kilometer waarbij ik elke avond in mijn tentje sliep. Ik ging maanden aaneen rotsklemmen. Ik kocht een paard, kameel en hond en trok vier maanden met ze door Mongolië, tussen de nomadische adelaarjagers. Ik reed op rendieren in Siberië. Ik bewonderde 25 beren en 14 wolven tijdens mijn survivaltrainingen in Canada en liep 600 kilometer door Jordanie met mijn eigen ezeltje. Drie maanden trotseerde ik de hoge bergen van Nieuw-Zeeland terwijl ik samen met Miriam Lancewood ons eigen eten jaagde en verzamelde (binnenkort te zien bij Floortje Dessing). Het kan me niet gek en divers genoeg.

Geen agenda

Ik geef presentaties en geregeld komt de vraag op hoe ik me zo’n leven kan veroorloven, we moeten immers allemaal werken en kunnen dan als we geluk hebben een paar weken op vakantie. Ik kan nooit op vakantie. Ik heb keuzes gemaakt die me een hoop vrijheid bieden op allerlei vlakken, maar geen financiele vrijheid. Ik schraap de beetjes bij elkaar. Alle vaste lasten heb ik  geschrapt en werken is mij veel te duur! Voor de meeste banen zou ik een huis moeten huren, waarschijnlijk een auto moeten aanschaffen en onderhouden, een telefoonabonnement nemen etc. Ik heb niets van dat. Mijn vervoer is vrijwel gratis: hiken al dan niet met dieren, fietsen of ski’s. En ik slaap in mijn tent. Ik ga naar bed als ik moe ben, eet als ik honger heb en heb geregeld geen idee welke dag of hoe laat het is. Een vrijdag is voor mij niet anders dan een zondag. Ik heb geen agenda en zeker geen alarmklok die me wakker maakt terwijl mijn lichaam nog moe is.

Bestel jouw exemplaar van Het Holistik Handboek!

Daarmee heb je alle tools in handen om jouw holistische levenspad te kiezen.
Bestel nu!

Waardevol nomadisch leven

Gevraagd om een aantal wijze lessen ten aanzien van deze leefstijl met jou als Holistik lezer te delen, kom ik tot de conclusie dat wijsheid ontzettend subjectief is. Wat voor mij werkt, zal velen geen aantrekkelijk bestaan zijn. Er zijn geen gouden regels voor een zinvol en waardevol nomadisch leven. Ik kan je praktische tips geven, zoals ‘zorg dat je altijd toiletpapier bij je hebt’. Of ‘maak een postadres aan, zodat als er gestemd moet worden…’. Maar wellicht is succes als een nomade meer afhankelijk van wie je al bent. Sta je eindeloos positief in het leven? Zie je beren op je pad als mooie uitdagingen? Ben je flexibel en pas je je gemakkelijk aan aan de situatie? Darwins evolutietheorie is daar immers op gestoeld. Deze eigenschappen heb je nodig, maar ontwikkel je ook gaandeweg. Je leert jezelf niet alleen kennen maar bent ook continu in groei.

Oprechte interesse

En om te groeien is het belangrijk altijd en immer student te blijven. Ik bezocht jungletribes in Indonesie en Colombia en was daar niet om ze te vertellen dat ze hun platsic niet mochten verbranden of hun kinderen niet mochten slaan. Ik was daar om van ze te leren: hoe leven ze en waarom doen ze de dingen zoals zij ze doen? Oprechte interresse. En hoe meer verschillende leefwijzes en meningen ik aanschouwde, hoe minder overtuigd ik raakte van mijn eigen keuzes. Er zijn zoveel manieren om tegen een probleemstuk aan te kijken, die vaak afhankelijk zijn van de situatie waarin je verkeert. In Europa ben ik bijvoorbeeld overwegend vegetarisch, omdat ik niet wil bijdragen aan onze vreselijke vleesindustrie. In Mongolië at ik bijna alleen maar vlees, omdat de nomaden daar geen andere keus hebben en in harmonie met hun dieren leven. In Nieuw-Zeeland had ik nooit zo diep de wildernis in gekund als ik niet van het land leefde. Kortom: heb idealen, maar wees niet idealistisch. Pas je aan en wees flexibel.

Eetbare planten

Flexibiliteit grenst ook aan opportunisme. Ik wacht geduldig af welke mogelijkheden err op me af komen. Als mijn route al vastligt en mijn hotel al is geboekt ben ik niet vrij om op uitnodigingen in te gaan, niet vrij om deuren in te stappen waarvan ik het bestaan misschien zelfs nog niet afwist. Om mijn leven een beetje sturing te geven heb ik leren vissen: ik gooi een heleboel lijntjes uit en zie dan wie er bijt. Je kunt gebruikmaken van websites als wwoof-ing, couchsurfing en warmshowers om opties te creeren. Maar ik schrijf ook geregeld direct mensen aan: wie kan mij leren over de eetbare planten in dit gebied, wie vindt het leuk me mee te nemen jagen, wie heeft er een ezel te koop of wie zoekt er bemanning op zijn zeilboot?

Intenties

Ik zorg dat ik mijn eigen boontjes kan doppen: ik heb vervoer, onderkomen en eten. Alles wat me dan tegemoet komt is een bonus. Sterker nog, ik zorg dat ik genoeg heb om te delen. Ik heb nooit het gevoel ergens recht op te hebben, ik verwacht niets en ben eindeloos dankbaar voor de mogelijkheden die mij ten deel vallen. Word ik ergens uitgenodigd dan doe ik mijn best genoeg terug te geven. Geregeld reflecteer ik op mijn intenties: waarom doe ik wat ik doe? Heb ik echt interesse in deze rendierherders of wil ik gave foto’s voor een nieuw artikel? Reis ik voor mezelf of zodat ik er later over kan schrijven in Holistik magazine? Er is geen goed of fout, maar wees bewust en wees er eerlijk over. Tegenover jezelf en anderen. Jouw hart vertelt alleen jou wat je te doen staat. Creer stilte en luister naar wat het te vertellen heeft.

Authentieke avonturen

Naar aanleiding van vele vragen of ik soortgelijke authentieke avonturen wil creëren, geef ik solotrektrainingen en organiseer ik een aantal trips. Kleinschalig en authentiek. En jij kunt met me mee! Zo gaan we paardrijden in Mongolië, leren we survival skills van de Maasai in Kenia, doen we met alleen vrouwen een wintertrip op ski’s en met een hondeslee of trekken we met bedoeïen en hun kamelen door de woestijn van Jordanië. Kijk voor meer informatie op: www.tamarvalkenier.com. Op avontuur!!