Een taboe rond de dood is van alle tijden. We vinden het knap lastig om te worden geconfronteerd met onze eigen sterfelijkheid en die van onze dierbaren. Gelukkig zien we steeds meer eigentijdse rituelen ontstaan rondom afscheid. Je overleden dierbare herdenken kan je helpen hun energie dichtbij je te houden en hun leven te blijven eren. Hieronder vind je 5 simpele manieren om dat te doen.
Een overleden dierbare herdenken: 5 simpele rituelen om het gemis te verzachten
1. Maak een speciale herdenkingsplek
Richt een altaartje in met een foto, een kaars, eventueel de urn, en wat geliefde voorwerpen. Misschien wil je je favoriete herinneringen opschrijven en in een potje of kistje op het altaar bewaren. Je kunt ook een speciaal plekje inrichten op de plek waar je bijvoorbeeld het as begraaft. Plant er een boom of je favoriete bloemen en zet er een bankje neer.
2. Geef een etentje op de sterfdag
Elk jaar, of eens in de zoveel jaar, kun je een etentje organiseren op de sterfdag. Serveer de lievelingsgerechten en drankjes van je dierbare. Misschien hield je dierbare wel van poëzie, dan kunnen jullie gedichten voorlezen aan elkaar. Of kijk hun lievelingsfilm, luister hun favoriete muziek, en vraag elkaar wat over de overleden persoon te delen.
3. Doe iets wat je overleden dierbare graag deed
Had je overleden dierbare een favoriete hobby, restaurant, een plek om te gaan wandelen en de zonsondergang te zien? Of misschien wil je juist iets doen wat op de bucketlist van je dierbare stond maar er nooit van is gekomen, iets waar jullie samen over gefantaseerd hebben.
4. Draag iets bij je van de overledene
Dit kan van alles zijn: een sieraad, zakdoek, briefje, foto, een gedroogde bloem… Als je aan je dierbare moet denken, kun je het voorwerp even vasthouden. Misschien voelt het alsof het de energie van je dierbare bij zich draagt.
5. Noteer sterfdata
Heeft iemand om je heen een dierbare verloren? Noteer de sterfdatum dan in je (digitale) kalender en laat op die dag iets van je horen. Niets is zo fijn als weten dat mensen op moeilijke momenten aan je denken.
Troostend gedicht van Mary Elizabeth Frye
Tenslotte: Soms kan niets zo troostend zijn als kunst wanneer je iemand verloren hebt, in de vorm van gedichten, beelden of mooie muziek. Dit gedicht van Mary Elizabeth Frye mag niet ontbreken in je schatkistje met verzachtende woorden. Het herinnert je eraan dat iemand nooit écht weg is, en je zijn of haar aanwezigheid in de kleinste dingen kunt terugvinden.
Do not stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.
Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I did not die.
Thuiskomen in je eigen lichaam?
Download nu de gratis Mini Guide en ontvang tips van Karlijn, Evelyn & een team van experts. Download gratis mini-guide
Bron: psychologiemagazine.nl
