We hebben al heel wat artikelen geschreven over diverse soorten levensstijlen. Van fruitariër tot het FODMAP dieet en van raw foodie tot glutenvrij. Maar topsporter en contributor Janneke van der Meulen is haar troepen ver vooruit. Ze gaat door het leven als eco-veganistische fruitariër. Waarom? Dat legt ze je graag uit, want er zit een weloverwogen en wetenschappelijk onderbouwde reden achter. En als topsporter functioneert ze interessant genoeg prima op vers fruit.
Janneke is eco-veganistische fruitariër én topsporter. Gaat dat wel samen?
Janneke: Mijn voedingspatroon? Superlekker, fris, fruitig, vers en kleurrijk. Technisch gezien eet ik als een eco-veganistische fruitariër. Dat betekent dat ik mij voornamelijk voed met 100% biologische producten. 100% plantaardig en zoveel mogelijk calorieën uit fruit haal. Ik eet zoveel mogelijk rauw, maar kan ook echt genieten van een lekkere curry of stamppot van zoete aardappel. In principe eet ik alles onbewerkt, maar voor een kroket van de vegetarische slager maak ik soms een uitzondering. Hiermee minimaliseer ik mijn ecologische voetafdruk en maximaliseer mijn eigen gezondheid. Die win-win vind ik fascinerend. Iedere keer weer is mijn bord versierd met de mooiste kleuren en lekkerste geuren van biologisch fruit, bladgroen, kruiden en kiemen, aangevuld met diverse andere groenten, peulvruchten, pseudo granen, (zoete) aardappelen en zeewier zonder hiermee de dieren en de aarde buitenproportioneel te belasten. Good to know: vitamine B12 haal ik uit een potje, net als vitamine D3 in de wintermaanden. Waarom ik voor deze levensstijl gekozen heb? Omdat ik het moreel verkeerd vind om dieren dood te maken. Dus ik eet geen vlees en koop en draag ook geen dierlijke materialen. Dat ik nu als eco-veganistische fruitariër door het leven ga komt niet als een grote verrassing. Als kind wilde ik vegetariër worden. Ik vond het zo zielig voor de dieren om de hele dag binnen te moeten staan (ik beweeg zelf erg graag buiten) om vervolgens na een kort en somber leven, lang op transport te staan zonder eten en drinken, om vervolgens op mijn bord te belanden. Op een gegeven moment had ik geen enkel argument meer om wél dieren te gebruiken en te eten. Dus ben ik er helemaal mee gestopt. Gouden beslissing.
Kan het nóg gezonder?
Stiekem ben ik wel een beetje perfectionistisch. Ik wil graag het juiste, goed doen. Dus ik zette vraagtekens bij alles wat er op mijn bord én in mijn kasten lag. Wat is het verhaal achter vlees, vis, zuivel, eieren, die trui en die schoenen? Wil ik daar aan bij dragen? Wie wil ik zijn? Kan het lekkerder? Kan het gezonder? Kan ik iets kiezen wat lekker en gezond is, zonder dat ik daarmee bijdraag aan het grootste probleem waar we mee te maken hebben? De grap is: dat kan. Heel simpel. Het doorspitten van al die wetenschappelijke kost is rijkelijk beloond en meer dan dat. Mijn huid, haar, darmen, tanden, nagels, energie, nachtrust, mentale flexibiliteit en sportprestaties: alles is er ongelooflijk veel beter en gezonder van geworden. Het voelt veel beter nu er geen dieren meer onnodig en opzettelijk voor mij hoeven te sterven na een rotleven, en dat ik het milieu niet buitenproportioneel onnodig belast.
Vegan is de toekomst
Toch merk je soms dat het voor veel mensen nog nieuw is. Angst, gewoonte, geld en cultuur zijn soms (onbewust) belangrijker dan geluk & gezondheid. Dat is soms hard en pijnlijk om te zien. Je gunt alles en iedereen om zich goed te voelen en dan doet het pijn om mensen vanuit angst stil te zien staan. Ook als ik weer eens op de boerderij van mijn ooms ben. Ze moeten zo ontzettend hard werken. Voor wat? Ze verdienen geen kwartje, de koeien zijn na 3 jaar helemaal uitgeput, de kalfjes zijn vaak ziek en gaan dood. Boeren vinden het ook niet meer leuk, maar zitten financieel in ‘de tang’. Hopelijk gaat de overheid boeren snel subsidiëren om over te schakelen naar agrarische landbouw. Ik voorspel: dan wordt er snel heel veel meer fruit, bessen en groen gegeten! Ik ga nog meemaken dat ‘vegan’ de norm is en we met schaamte en ongeloof op deze rare periode terug gaan kijken. Kun je je nog herinneren dat we rookten in het ziekenhuis? Daarvan dachten we ook dat het gezond en normaal was. Kun je je het nog voorstellen? Gelukkig niet. Terwijl het nog niet eens zo lang geleden is. Ik heb onwijs veel vertrouwen in Nederland. We lopen met veel voorop. We waren ook het eerste land met het homohuwelijk. Trots!
Vegan tips van een enthousiaste vleeseter
Een vegan boek geschreven door een fervent vleeseter (waarin ik een figuranten rolletje heb). Hee, dat is interessant! Een vleeseter die een vegan boek schrijft. 4 jaar geleden leerde ik Nanneke kennen. Ik vertelde dat ik 2 keer per dag trainde en in het Nederlands team roeide. Oh ja, en dat ik mij voornamelijk voedde met fruit, bladgroen, kruiden en kiemen. Nanneke keek me raar aan. Haar blik zei: “dan heb jij zeker een genetische afwijking waardoor jij dat wel kan, maar verder niemand. Sport en veganisme gaan écht niet samen”. Ondertussen schreef Nanneke boeken over het eten van vis & vlees, en vroeg mij iedere keer, open-minded als ze is, of ik een vegan bijdrage wilde leveren. Bijdragen aan een vis & vlees boek? Kan dat karma technisch gezien? Iedere keer overtuigde mijn vriend toch weer om mijn positieve en enthousiaste vegan bijdrage te leveren aan de boeken. “Janneke, door bij te dragen aan deze boeken, plant je onbewust weer een zaadje bij de vis- en vleeseters die jouw vegan boeken (nog) niet lezen”. En wat had mijn vriend gelijk! Nu 4 jaar later schrijft Nanneke zelf al haar eerste vegan boek en blijkt ze zelf ook ineens die genetische afwijking te hebben ;-)! “Fit vega(n) food” bestel je boek via bol.com en kijk voor meer info op jannekevandermeulen.nl
Mis nooit meer iets van Holistik!
Schrijf je in voor onze newsletter & never miss a single story.Ja, houd mij op de hoogte!
