Als je een moeder hebt die altijd op dieet is, kan dat veel invloed hebben op de relatie die jij krijgt met eten en je lichaam. De conditioneringen die je als kind in dat geval op doet kunnen je je hele leven in de weg zitten en als je er niets mee doet, loop je het risico het door te geven aan je eigen kinderen. Wat kun je doen om dieetgedrag en overtuigingen over eten en je lichaam niet door te geven aan je kinderen? Body confidence & voedingscoach Anita Mulderij geeft goede raad.
Zo voorkom je dat je je dieetgewoonten en negatieve zelfbeeld doorgeeft aan je kind
Anita: ‘Veel vrouwen die bij mij in de praktijk komen hebben al jarenlang struggles met eten en hun lichaam. Het valt enorm op dat het overgrote deel van deze vrouwen een moeder heeft die altijd op dieet was, hen al vroegtijdig restricties gaf en die erg streng was naar zichzelf. Laatst werkte ik apart van elkaar met een moeder en een dochter. Beiden hadden ze overgewicht met als wens om op een gezonde manier gewicht te verliezen. Zij woonden niet bij elkaar, aten allebei anders maar op onderliggende lagen speelden zich precies dezelfde gedragspatronen en conditioneringen af. Beiden hadden ze moeite met grenzen aangeven, kwamen ze zelf onderaan hun prioriteitenlijst, waren ze extreem kritisch naar zichzelf en was er op een diepere laag een overtuiging van I am not good enough. Het is zo interessant om te zien hoeveel invloed je als moeder op je dochter hebt.
Socialisatie
Als kind leer je door je ouders te observeren en imiteren, je doet na wat je ouders voor doen. En niet alleen in de grote lijnen, ook op hele subtiele lagen pakken kinderen van alles van hun ouders op. Onbewust geef je dus al snel veel meer van je dieetgedrag en overtuigingen over eten en het lichaam door aan je kind. Als je dus als moeder vaak negatief praat over je eigen lichaam, altijd op dieet bent en dat als noodzakelijk ziet om lekker in je vel te zitten of je eten veroordeeld met goed of slecht, dan is de kans heel groot dat je kind dat meeneemt in de relatie die het heeft met eten en hun zelfbeeld.
Verstoring van honger- en verzadigingsmechanisme door restrictie
Zeker wanneer je zelf al jaren op dieet bent, er genetisch aanleg is voor een wat grovere lichaamsstructuur en als je je eigen moeder hebt zien struggelen met haar gewicht, kan het zijn dat je bezorgd wordt dat je kind teveel eet. Je wilt je kind die toekomst met gewichtsproblemen besparen en daarmee loop je het risico dat je, weliswaar met een positieve intentie, je kind gaat aanmoedigen minder te eten. En hoewel het goed bedoeld is, kan dat best tricky zijn om te doen.
Risico op overgewicht
Als kind word je namelijk geboren met een goed werkend honger- en verzadigingssysteem en een eigen wil. Door vroege restricties verleer je als kind te luisteren naar je hongergevoel en te eten naar wat iemand anders bedenkt dat goed is voor jou (dit is precies wat een dieet ook doet). De portiegrootte wordt op die manier niet intern bepaald maar komt voort vanuit een extern signaal. En juist het verliezen van voelen wat eten doet in je lichaam, kan het risico op overgewicht vergroten.
Kindertijd
Ook door het verbieden van bepaalde voedingsmiddelen worden deze juist aantrekkelijker. De kleine rebel komt naar boven en die wil juist wat niet mag. Hierdoor ontstaat overeten en stiekem eten, om toch een gevoel van vrijheid en autonomie te ervaren. “ Ik bepaal zelf”. Dit wordt op latere leeftijd vaak het onbewuste destructieve patroon dat ervoor zorgt dat je ineens toch dat halve pak koekjes in je mond hebt, terwijl je het eigenlijk niet wilt. Uit onderzoek blijkt ook dat eetbuien op volwassen leeftijd vaak samengaan met herinneringen aan restricties, straffen en beloningen uit de kindertijd. Vooral de combinatie van restricties in combinatie met stress en aanwezigheid van eten vergroot de kans op overeten.
Taal en communicatie
Naast restricties hebben veel cliënten in het verleden te maken gehad met goedbedoelde opmerkingen over hun eetgedrag of hun lichaam. “Je bent gewoon wat stevig” of “je moet wel opletten wat je eet hoor, anders word je steeds dikker”. Ook vergelijkingen met broers en zussen door ouders kunnen veel impact op je gehad hebben als je degene was met een wat
voller lichaam. Vaak kunnen cliënten zich die momenten nog herinneren als de dag van gisteren en heeft het veel verdriet, pijn en ongemak opgeleverd, terwijl volwassenen zich er niet van bewust waren op dat moment. Het kan een oorzaak zijn van een leven lang worstelen met eten en je lichaam. Door bepaalde taal en zelfspraak te gebruiken creëer je op de onderstroom dat je kind zich schuldig gaat voelen rondom bepaald eten. “Ik mag dit niet eten want anders word ik dik” of “ ik moet compenseren omdat ik dat stuk taart heb gegeten”. Het is daarom heel belangrijk om bewust om te gaan met de communicatie naar je kind.
Kritiek en complimenten
Zoals ik in het voorbeeld hierboven ook al noemde, kampen veel vrouwen met overgewicht op de onderstroom met de overtuiging “I am not good enough”. Als kind ben je enorm gevoelig. Wanneer je moeder vaak liet blijken dat dun zijn de voorkeur had door dat te prijzen of haar eigen lichaam of dat van anderen bekritiseerde, dan kan het zo zijn dat je als kind hebt opgepikt, dat het uiterlijk bepaald hoe waardevol je bent.
Diëten als norm
Ook kan het zo zijn dat als je moeder altijd op dieet was, dat de norm was waaraan je gewend was. En als kind neem je de normen en waarden van je ouders over. Dit wordt geautomatiseerd gedrag. Het is dus niet vreemd dat je pas na je 30e gaat leren dat het ook anders kan, als iets normaal is, is het uitdagend om daaruit te stappen. Maar nooit tevreden zijn met jezelf, altijd restricties hebben en extreem gefocust zijn op je lichaam zijn niet per se dingen die normaal zijn, al kan dat dus soms wel zo lijken als je niet beter weet.
De belangrijkste 7 stappen die je kunt zetten om jezelf en je kind te ondersteunen bij het opbouwen van een gezonde relatie met eten en het lichaam.
Om te voorkomen dat je je dieetgedrag doorgeeft aan je kind, kun je het volgende doen.
1. Doe je eigen innerlijk (kind) werk
Wat ik veel tegenkom in mijn coaching sessies, is dat er door die restricties op jongere leeftijd een rebellerend kind is ontstaan dat in het nu nog vaak de leiding krijgt. Dat deel wil zelf bepalen, vrij zijn, autonomie ervaren. Als het iets niet mag eten, komt het in opstand en doet ze dat lekker toch.
Als je jezelf dus als volwassen allerlei restricties op blijft leggen en niet bewust met dit kindsdeel in contact komt, kan het voor jezelf onbegrijpelijk blijven dat je elke keer dingen blijft eten die je eigenlijk niet wilt eten, en dat kan voor enorm veel strijd en frustratie zorgen.
Het niet doorgeven van deze patronen begint daarom met innerlijk kind werk. Eerst jouw eigen innerlijk kind helemaal liefhebben en ermee in het reine komen, daarmee doe je het grootste werk voor je kinderen. Ook een familieopstelling op dit thema kan waardevol zijn.
2. Gebruik neutrale taal
Probeer zo min mogelijk woorden als “dik, dun, slecht, goed, fout, zondigen, lelijk” te gebruiken als je praat over eten of een lichaam. Praat met je kind over voeding en het effect op het lichaam, leer ze afstemmen met wat ze lekker vinden om te eten (juist ook de gezonde lekkere dingen) en leer ze voelen wat eten met hun lichaam doen. Je kunt ook vertellen over de functie van eten, dus dat het ervoor zorgt dat je ervan groeit, sterk door wordt, concentratie van krijgt en het ervoor zorgt dat je alles kunt doen wat je wilt en niet ziek wordt. Zo begrijpen ze dat eten vooral gaat over wat het voor je lichaam doet.
3. Leer emoties reguleren
Veel van onze ouders konden niet met hun emoties omgaan, het is ze niet geleerd en is ons ook niet geleerd. Leren met je eigen emoties om gaan en emotionele volwassenheid bereiken daar doe je je kind echt een plezier mee. Vanuit die plek hoef je jezelf namelijk niet meer of veel minder te dempen of te troosten met eten en kun je ook je kind leren hoe het om kan gaan met emoties.
Wat veel gebeurt echter is dat eten als een beloning of troostmiddel wordt ingezet bij moeilijkere of negatieve emoties. Een kind leert hierdoor dat eten even verzacht, de hersenen raken gewend aan de dopamine shot die ze krijgen en eten wordt een coping mechanisme om niet te hoeven voelen. Gebruik eten niet als middel om gedrag te belonen of te bestraffen, leer je kind omgaan met de onderliggende emotie en wees daar met je volle aandacht bij aanwezig.
4. Zorg voor gevarieerde en evenwichtige voeding
Het is prima om als ouder te bepalen wat je kind het grootste gedeelte van de tijd eet, maar laat het kind zoveel mogelijk zelf bepalen hoeveel het eet. Leer ze uiteraard normale porties opscheppen en vanuit daar kan een kind voelen wat genoeg is voor hem of haar. Het is wel echt je verantwoordelijkheid als ouder dat het gezonde en evenwichtige voeding is. Dwing ze liever niet om minder of meer te eten dan ze willen, maar leer ze over hun honger – en verzadigingsmechanisme en vertel ze dat ze een seintje krijgen van het lichaam waar ze naar mogen luisteren. Eten zonder afleiding en met mes en vork zijn mooie tools die ze kunnen helpen om hun honger- en verzadigingsmechanisme goed te kunnen verstaan.
5. Wees een positief voorbeeld
Laat zien aan je kind dat je alle soorten voedsel zonder extreme restricties en schuldgevoelens mag eten. Schotel ze genoeg gezond voedsel voor dat je zelf ook eet, grote kans dat ze het gewoon overnemen en daar voorkeur voor ontwikkelen.
6. Stimuleer Body neutraliteit
Zorg ervoor dat je geen negatieve uitspraken doet over je eigen lichaam, focus je op wat het
lichaam kan en de unieke vormen die ieder lichaam heeft.
7. Stimuleer autonomie
Laat je kind zien hoe leuk koken is, laat het meehelpen, proeven en geef het de ruimte om keuzes voor zichzelf te maken.
Upcoming webinar
Hoogsensitief:
je grootste kracht
Datum: donderdag 8 mei 2025Tijd: 19.00 tot 20.30
Investering: € 19,95
JA, IK BEN ERBIJ!
