Ontwijnen: wat 18 maanden zonder alcohol met je doet

Nu de feestdagen voorbij zijn, rollen we op de redactie geleidelijk aan terug in onze routine. Toch hadden we onlangs een ‘besefmomentje’ over hoeveel we eigenlijk hadden gedronken in december. Je hebt het amper door: ’s middags bezoek je vrienden en drink je een glaasje (of twee) en ’s avonds ga je langs bij familie om te klinken op het nieuwe jaar. Voor je het weet heb je behoorlijk wat glazen achter je kiezen. Daarom besluiten veel mensen om in januari een maand lang geen alcohol te drinken. Maar wat als je die uitdaging voor altijd aangaat? Detox Coach, Jacqueline van Lieshout, nam 1,5 jaar geleden die beslissing. Sindsdien heeft ze geen druppel meer gedronken. Vandaag deelt zij haar journey met ons. Lees je mee? 

Ontwijnen: wat 18 maanden zonder alcohol met je doet

Zo’n twee jaar geleden kon ik me er niets bij voorstellen. Zonder wijn? Dus geen avonden lang gezellig kletsen, een lekker glas wijn erbij, want dát is genieten toch? Dat is het leven! Iedere dag typte ik met enthousiasme antwoorden op de vragen van mijn lezers en blogs vol met adviezen over gezondheid. Detoxen. Glutenvrije recepten en ‘melk, de witte sloper’. Terwijl ik zelf gek was op een van de “best verklede” slopers die er is. Alcohol. Vermomd met de naam ‘een wijntje’.

Doe niet zo ongezellig

Nu is de hamvraag altijd; hoeveel dronk je dan? Met grote ogen keken de mensen om mij heen mij aan toen ik meldde dat ik helemaal gestopt was met alcohol drinken. Want het aantal is o zo belangrijk voor de omgeving, daaraan denkt men namelijk te kunnen concluderen of ze ook een ‘probleemgeval’ zijn. Sowieso vindt iedereen je ongezellig en dat steken ze ook niet onder stoelen of banken. Wanneer je stopt met roken of iets anders voor je gezondheid doet, gaat de vlag voor je uit. Stoppen met drinken? Dat kan echt niet. Dan hoor je er niet meer bij.

Wake-up call

Dan maar niet, dacht ik toen ik stopte. Op 1 juli 2016 kreeg mijn liefde een forse hartaanval (door het roken, op 42 jarige leeftijd) en werd gedotterd. Een paar weken erna gingen we samen een paar dagen weg, even uitwaaien op een Waddeneiland. De zon scheen en vanaf het middaguur zaten we samen op een terras, uitkijkend over het strand en dicht tegen elkaar aan. Ja hoor, doet u ons nog maar zo’n heerlijk flesje Sauvignon Blanc. Op dag vier was manlief letterlijk ziek ervan en belandden we op de huisartsenpost. De jonge huisarts keek ons aan en zei; waar zijn jullie mee bezig?? Het was een life changing moment voor mij. Inderdaad. Wat ben ik aan het doen? Toen besloot ik radicaal dat het over moest zijn. Minderen had geen zin, wist ik, want na glas twee voelde ik mij ‘gewikkeld in rood fluweel’ en wilde ik door. Heerlijk. Even mijn drukbezette hoofd stilzetten. Rust. Me laten ‘wiegen’ in de ontspanning. Ik dronk zo’n drie of vier dagen in de week en altijd teveel. Nu weet ik, na veel onderzoek, dat er helemaal geen veilige ondergrens is want (tja, hoe ongezellig deze boodschap ook is) alcohol is net zo gevaarlijk als cocaïne en tabak en minstens zo verslavend. Misschien nog wel meer want iedereen moedigt je aan om vooral te blijven drinken.

Nieuw gevoel van vrijheid

Op dat moment wist ik niet hoe lang ik dit zou gaan doen. Dag voor dag, stap voor stap. En zo gingen de seizoenen voorbij, ieder met zijn eigen momenten en uitdagingen. Allereerst de zomerse terrassen en daarna de herfst (lekker binnen, kaarsen aan en… een kop thee?), dan de winter met de feestdagen en daarna de fijne lente met een spa rood op het terras. Er zijn moeilijke en uitdagende momenten geweest maar ook een nieuw gevoel van vrijheid, van kracht en een fitheid en conditie die ik jaren niet meer heb gehad. 17 kg gewichtsverlies, fantastisch slapen, nooit meer een kater, altijd fris en fruitig, mooie huid en frisse blik en (jawel!) altijd zin om te bewegen en te sporten. Voor mij was, en is, het logisch om dit gevoel te willen delen. De struggle die het was, de onvoorstelbaar mooie inzichten die het mij gegeven heeft en de ontdekkingstocht naar wie er nu zo gek was op dat glas wijn. En waarom. Daarom schreef ik er een boekje over en maakte een online programma. Best confronterend en soms zat ik in tranen achter mijn computer. Ben ik dit echt geweest? Vond ik dat allemaal normaal? Je eigen verhaal opschrijven is heftig maar bovenal helend. Ik zeg dus ook met heel mijn hart ‘proost’ tegen een heel gelukkig alcoholvrij leven.

Ondertussen heeft Jacqueline veel ervaring met een alcoholvrij leven. Om veel meer mensen te kunnen helpen bij een alcoholvrij leven, kun je een online cursus volgen. Die bestaat uit vijf weken intensieve begeleiding in een besloten Facebook groep en daarbij wekelijkse video’s en werkbladen. Wanneer je meedoet aan de cursus krijg je een exemplaar van haar nieuwe boek ‘Ontwijnen’ waarin ze haar verhaal deelt en ook alle tips, ideeën, ervaringen en inzichten.